Rozmowa kwalifikacyjna
Rozmowa kwalifikacyjna Lena poprawiła delikatnie białą bluzkę, zapięła ostatni guzik mankietu i spojrzała w ekran komputera, gdzie pojawiła się notatka z harmonogramem dnia. Ostatnia rozmowa rekrutacyjna. Kandydat: Hubert Nowicki, 37 lat. CV wzorowe, doświadczenie imponujące… ale to nie opis CV przyciągnął jej uwagę, tylko zdjęcie. Mężczyzna o ciemnych, prawie czarnych włosach, z lekkim zarostem i tym… spojrzeniem. Piwne oczy, w których było coś rozbrajająco ciepłego. I uśmiech – niepewny, słodki, jakby nie do końca świadomy własnej mocy. Drzwi się uchyliły. — Dzień dobry — powiedział mężczyzna, wchodząc do środka. Był wysoki, szczupły, ale sylwetka zdradzała, że nie obca mu siłownia czy basen. Ciało dobrze zarysowane pod prostą, elegancką koszulą. — Dzień dobry, panie Hubercie. Proszę usiąść — odpowiedziała, uśmiechając się lekko, z tym charakterystycznym błyskiem w oku, który zawsze pojawiał się, gdy coś ją intrygowało. Wymienili spojrzenia — nie za długie, ale wystarczające by ...